islam dini

Mehemmed (s) kimi ata, Xedice (s) kimi anadan, Peyqemberin (s) hessas nubuvveti dovrunde, ye’ni qirx gun ev ve aileden uzaqliqdan, ibadete vardiqdan, qeybi feyzlerden faydalandiqdan, me’racda behist meyvelerini daddiqdan sonra Zehra (s) nutfesi yoqruldu. Beli, Zehra (s) behist meyvelerinden bir siredir ki, yer alemine qedem qoymusdur.
Hezret Peyqember (s) buyurur: «Me’raca getdiyim zaman Cebrail (e) meni behiste daxil edende behist xurmalarindan daddim. Meyveler nutfeye dondu. Yere qayitdiqdan sonra Xedice ile yaxinliq etdim ve Fatimenin nutfesi yoqruldu. Fatime insan simasinda bir huridir. Behist qoxusu arzulayanda onu Fatimeden aliram». Beli, Fatime (s) behist meyvelerinin siresidir:
Orada meyvelerin qebulu, burada Fatimenin yaranisi! Hezret Peyqemberin (s) qeybi ve ilahi elm ve maarife vardiqi hessas bir dovrde Zehranin (s) nutfesi yoqrulur. Bu xususiyyetler dunya qadinlarinin taci olan ferdin terbiyesine serait yaradir. Bu Fatime vucudunun ozunemexsusluqudur ki, me’na alemine bir bele baqlidir. Amma Fatime (e) xilqetinin heqiqeti ve nuru zaman, mekan tanimir.

Fatimenin (s) anadan olmasi ve ya ebedi gunesin doqmasi:

Be’setden (peyqemberliye catandan) bes il sonra Cemadius-sani ayinin iyirmisinde qeybi ruzilerin behresi yer uzunde tecelli etdi, Zehra ulduzu doquldu. Mehemmed (s) ve Xedice (s) evi Fatimenin melekuti nuru ile isiqlandi. Pak ve oxsarsiz atadan, pakize bir anadan bir korpe dunyaya geldi ki, alemi sahilsiz kamillik deryasinda qerq etdi. Qisa ve bereketli omrunde beseriyyeti teeccub ve heyrete getirdi. Eger melekler insan xilqetinin esrarindan xeberdar olsaydilar, bilseydiler ki, Adem neslinden bele bir exlaqi feziletli, ilahi sifetli insan erseye gelecek, ilahi mehzerde «Ademi ne ucun yaratdin?» deye sual vermezdiler. («Beqere» suresi, aye 30). Cunki melekler insan deyildikde yalniz gunahkar ve fesad toreden adamlari tesevvur edirdiler. Onlar insanin Fatime sayaq uca meqamindan xebersiz idiler. Qarsisinda secde qildiqlari Zehra (s) indi de meleklerin sevimlisidir. Bu gun sohbet Mehemmed (s) «kovserinin» cari olmasindan, sahilsiz kamal deryasinin seda-sindan, nehayetsiz melekut rehmetinden, daim yasil qol-budaqli, derin kok atmis pakliq secer-esinin (aqacinin) yukselmesinden gedir. «Xos bir soz koku yerde mohkem olub, budaqlari semaya uca-lan gozel bir aqac kimidir». («Ibrahim» suresi, aye 24). Butun beseriyyet onun semeresinden faydalanir. Zehranin (s) doqum gunu kamil insan simasinin parladiqi, islamin numunevi xaniminin doqulduqu gundur. Imametin on bir parlaq ulduz-unun anasi odur. Be’zi revay-etlere gore Zehra Qedr gecesidir. Ustadlarin te’birince, axi nece de Qedr gecesi olmasin, meger on bir natiq, dani-san Qur’an bu gecede (Fatimede) nazil olmadimi!
Bu gun sohbet feziletler anasinin, dunya qadinlarinin taci, Mehemmedin (s) gozunun nuru, yari cani, qelb meyvesi Zehranin viladetinden gedir. Hezret onun haqqinda buyurub: «Atan sene feda olsun». Bu gun sohbet ebedi parlaq fezilet gunesinden, imamet ulduzlarinin mehverindendir. Zehra nuru zaman ve mekana siqmadiqindan bu doq-ulmus hansi il, hansi gune dusduyunu arasdirmaqa ehtiyac gormuruk. Bu tarixcilerin isidir. Buna gore de bu viladetle baqli yalniz be’zi noqtele-ri xatirlayiriq.

Fatime nece doquldu?

Imam Sadiq (e)-dan neql olunub: Xedice (s) hezret Mehemmede (s) ere gedende Mekkenin varli qadinlari terefinden mezemmet olundu. Cunki cahiliyyet en’enelerine gore Xedice kimi varli bir qadin Mehemmed (s) kimi kasib bir sexse uyqun deyildi. Bu sebebden de Xedice (s) tenha qaldi.Xedice (s) Fatimeye hamile oldu. Fatime ansinin betnde olan vaxtlarda, anasi ile dani-sardi, onu sebirli olmaqa ruhlandirardi. Xedice bu meseleni hezret Mehemmedden gizletse de, bir gun hezret otaqa daxil olanda Xedicenin kimin-lese danisdiqini gordu. Peyqemberin suali qarsisinda Xedice meseleni acdi. Hezret (s) buyurdu: «Cebrail mene xeber verib ki, bu korpe qizdir ve menim neslim onun vasitesi ile davam edecek. O, imamlarin, menim canisinlerimin anasi olacaq».

Fatimenin (s) iman ve ibadeti

Ibadet nedir? Ibadet me’bud qarsisinda bendenin tevazokarliqi ve kicilmesidir. Ibadet qadir, eziz, kamil ve muteal Yaradan muqabilinde zelil ve zeif movcudun acizane secdesidir. Naqis movcudlarin tekamul yolu ibadetdir. Bu tevazokarliqin evveli insanin me’rifet ve inamidir. Allahi tanima ve qelb imani guclu olduqca ibadetde de daha deyerli olur. Ibadetde sabitlik ve keyfiyyet imana mohkemlik verir, yeqinliyi guclendirir. «Olenecen Allahina ibadet et» («Hicr» suresi, aye 99).
Ibadet meqsed deyil, yoldur. Cunki meqsed kamala catmaq, Allaha yaxinlasmaqdir. Din ve seriete uyqun ibadet meqsede doqru bir yoldur. Eger Qur’an «sizi yalniz ibadet ucun yaratdim» deye buyurursa, bu ibadetin meqsed olmasi demek deyil. Ibadet yol, abid yolcu ve meqsed Allaha catmaqdir. Buna gore de din insani meqsede catiracaq doqru yoldur. («Siratel-musteqim»)

Ibadet kamala catmaq yoludur

Kamala catmaqin yegane yolu ibadet ve xalisane bendelikdir. Naqis ve aciz insan bu yolu getmekle haqq sifetlerinin, qudret ve izzetin zuhur mehelli olur. Butun ne’metler Allahdandir. Bu ne’metlerden faydalanmaqin serti ne’met sahibine, kamillik mebde’sine diqqet gosterilmesidir. «Nehl» suresinin 53-cu ayesinde buyurulur: «Size gelen her bir ne’met Allahdandir.» Butun qismetler, ibadetler, paklanmalar Onun fezl ve ehsanindandir. «Nur» suresinin 21-ci ayesinde buyurulur: «Eger Allahin size ne’meti ve merhemeti olmasaydi, sizlerden kimse pak olmazdi.»
Kamillik mebdesi olan Allaha daimi diqqet etdikde insanin nesibi «xelifetullah» meqami, doqru yol olur. Ona gore de her bir kamilliyi onun mebde’sinde axtarmaq lazimdir.
Muvehhidlik – mehz tek Allaha teslim olmaq kamilliyin, qudretin mebde’si olmaqla insanin tekamul yolunu hamarlayir. Cunki kamala catmaqin yolu merifet ve ibadetdir. Merifet ne qeder cox olarsa, xuzu ve xusu (tevazo) da bir o qeder cox olar. Heqiqeti tanidiqca insanin acizliyi daha da askarlanir, insan ozunu mohtac ve borclu bilir. Ele bu sebebden de ovliya ve peyqemberlerin ah-nalesi uca, yandirici olur, daim zikr, ibadetde olurlar. Kamil insanlara yuksek meqama catmaq ucun gece namazina durmaq gosterisi verilir. «Isra» suresinin 79-cu ayesinde buyurulur: «Gecenin bir vaxti qalxib, ancaq sene xas olan namazi qil. Olsun ki, Rebbin seni hemd olmus bir meqama gondere». Bu namazin mehz Allaha diqqet olan hemd olmus meqama catmanin felsefesi «Muzemmil» suresinde bele beyan olur: «Subhesiz ki, gece soz demek ucun daha elverislidir». Nefse sefa veren, ruhu ilahi feyzlerin qebuluna hazirlayan gece namazlaridir. Qur’andan feyz almaq ucun geceler qalxmaq zeruridir. Ele ki, gece qaxmaq heqiqete cevrildi, ruh qebul ucun hazirlandi, o vaxt ilahinin gece feyzi nazil olar. Qisasi, ilahi ovliyalar gece yari naleleri, goz yaslari hesabina nesibine catdi.

Fatime (s) mehrabda

Ibadet mehrabindan Zehraya (s) ele kamillikler nesib oldu ki, onlari nezere almaqla onun geceler oyaq qalmasi numune olmalidir. Fatimenin (s) iman ve ibadeti haqqinda muxtelif revayetler neql olunub. «Behar» da deyilir: Fatime xalqin en cox ibadet edeni idi. Cox vaxt geceni subhedek oyaq qalar, namaz qilardi. Imam Hesenden (e) neql olunub ki, anami subhedek namaz halinda gordum. Basqalari ucun dua ederdi. Sorusdum ki, ozun ucun niye dua etmirsen? Buyurdu ki, evvel qonsulardir. O xanim mehrabda o qeder dayanar, namaz qilardi ki, mubarek ayaqlari siserdi.

Fatimenin (s) ibadetinin heqiqeti

Fatime (s) sadece quru, ruhsuz ibadet etmirdi. O, bir alim kimi idi. Ibadeti yuksek me’nali ve xalis idi. Bele ibadet ruhun tekamulune bais olur. Qur’ani-kerim xalis ibadeti te’rif edir. «Mo’minun» suresinde buyurulur: «O kesler ki, namazlarinda mut’i olub, boyun eyerler». Ilahi huzurda xalislikle, qelbin istiraki ile musayet olunan ibadet te’rife layiqdir. Demek, ibadetin ruhu, keyfiyyeti ehemiyyet dasiyir. Zehra (s) mehrabda dayananda telatumde olar, ilahi qorxu vucudunu buruyer, goz yaslarinda qerq olardi. («Behar» cild 43).

Ixlas ve isar

Zehranin (s) ovladlari Hesen ve Huseyn (e) xestelendiler. Hezret Peyqember (s) Fatimenin (s) evinde idi. Hezret buyurdu ki, eger onlarin sefasi ucun nezr etseniz, munasibdir.
Eli (e) ve Fatime (s) nezr etdiler ki, ovladlari saqalanda uc gun oruc tutsunlar. Allah-teala onlara sefa eta etdi. Nezre gore oruc tutmali idiler. Hesen, Huseyn ve xidmetci Fizze de onlara qosuldular. Birinci gun basa catdi. Iftar ucun Fatime (s) bes corek hazirlamisdi. Iftar zamani bir miskin qapini doyub komek istedi. Evvelce Eli (e), sonra Fatime (s), daha sonra Hesen, Huseyn (e) ve Fizze oz corek paylarini miskine verdiler. Seheri gun nezre gore oruc tutdular. Yene iftar vaxti bir yetim qapini doydu ve yardim istedi. Evvelki gunu ehvalati yene de tekrar oldu, bes coreyin besini de yetime verdiler ve su ile oruclarini acdilar. Ucuncu gunun orucunu tutdular! Iftar vaxti bir esir gelib, komek istedi. Yene oz coreklerini esire verdiler. Belece peyqember ailesi oz orucunu ac qarin, solqun cohreyle basa vurdu!
(Isar – oz ehtiyacin olan bir seyi basqa ehtiyacliya vermekdir).

Allah-teala vehy ailesinin xalisliyini, isarini te’riflemis, onlarin se’nine Qur’anda ayeler nazil etmisdir, onlari basqalarina numune secmisdir. Insanlar bu aileye, «Urvetul-vusqaya» (qirilmaz ipe) baqlanmaqla zulmet quyularindan azadliqa cixmalidirlar. «Dehr» suresinde buyurulur: «Onlar ozleri yemek istedikleri halda yemeyi yoxsula, yetime ve esire yedizdirdiler».
Onlar oz peymanlarina ve’d eder, qiyamet gununun serinden ve ezabindan qorxar, isar gostererler. Onlarin emellerinin deyeri xalislikdir. Qur’anda buyurulur: «Biz sizi ancaq Allah rizasindan otru yedizdirdik. Biz sizden ne bir mukafat, ne de bir tesekkur isteyirik». («Dehr» suresi, aye 9). «Hesr» suresinden bir aye: «Ozleri ehtiyac icinde olsalar bele, onlari ozlerinden ustun tuturlar. Nefsinin xesisliyinden qorunan kimseler – mehz onlar nicat tapib seadete qovusanlardir!» Bunlar Zehra isari, ixlasi ve ibadetinin numunleridir. Bu butun vucudu Allah esqi ile dolu olan Zehradir. Peyqember (s) onun haqqinda buyurur: «Fatimenin butun vucudu, onun qelb imani yeqinlikle doludur». («Behar» cild 43). Fatimenin iman ve qorxu meqamindan onun me’rifeti de isiqlanir. Cunki ilahi meqama derin me’rifet olmadan iman ve qorxu muyesser deyil. «Allahdan oz bendeleri icerisinde ancaq alimler qorxar.» («Fatir» suresi, aye 28).
Burada bir meselenin de yada salinmasi munasib gorulur ki, be’zi alimlerin buyuruqlarina esasen Ehli-beyt meqamindan bir derecesine xadime Fizze kimi nail olmaq olar. Eyni halda be’zi dereceler yalniz Ehli-beyte mexsusdur ve adi adamlar o meqama muveffeq ola bilmezler. Qarsida bu barede inseallah danisacaqiq.

Fatimenin (s) meleklerle sohbeti

Nefsle mubarize, seytani vesveselerin defi, doqru yolun secilmesi hesabina elde edilen nefs pakliqi ruhun ilahilesmesi, Allaha yaxinlasma ile neticelenir. Imanli insan o qeder yuksele biler ki, melekler alemi ile elaqede olar. Allaha xalis, mut’i bende olmaqla insanda ilahi sifetler cilvelener, insan vilayet meqamina catar. Bu vaxt ona melekler nazil olar. Meleklerin gelisi vilayet meqamina catmaqin elametidir. Bu elamet hansisa bir desteye aid deyil. Vilayet qapisi hami ucun aciqdir. Hetta peyqemberlere de meleklerin nazil olmasi onlarin vilayet meqamindan behrelenmesi ile baqlidir. Bu meqama kim catarsa, qeyb alemi ile elaqesi olar ve ilahi maarife yiyelener. «Fussilet» suresinde buyurulur: «...duz olan keslere melekler nazil olub, bele deyecekler: Qorxmayin ve kederlenmeyin...»
Elbette, meleklerin nazil olub, seriet xeberi getirmesi peyqemberlere aiddir ve son peyqemberin risaleti ile sona catib. Amma Qur’an qeyri-peyqemberlere de meleklerin nazil olduqunu xeber verir ve hezret Meryem (s) barede buyurur ki, melek Meryeme nazil olub, onunla danisdi. («Meryem» suresi, aye 17).
Fatime (s) vilayet meqamina malik olmaqla qeyb alemi ile elaqede olan kamil insanlardandir. Melekler ona nazil olub, sohbet etdiler ve onu ilahi biliklerle maariflendirdiler. Bu sebebden de Fatime (s) «Muheddise» (hedis soyleyen) adlandirilib. («Behar» cild 43).
Hezret Mehemmedden (s) neql olunub ki, «Fatime (s) dunya qadinlarinin behresidir. Ibadet mehrabinda dayanarken muqerreb meleklerden yetmis mini nazil olub, onunla danisarlar. Allah Fatimeni secdi, pakladi ve ustunluk verdi». («Behar» cild 43).
Fatime (s) melekler alemi ile elaqede olmaqla yanasi qeybi ruzilerden de faydalanirdi. Ilahi yaxinliq ve qeybi ruziler Fatime (s) ibadetinin tecellasi idi.
«Behar»da neql olunur: Eli (e) otaqa daxil olanda Peyqember (s) eylesmisdi, Fatime (s) namaza mesqul idi. Kenarda ustu ortulu qab vardi. Fatime (s) namazini bitirib, tabaqin ustunu acdi. Orada qeybi ruziler vardi. Eli (e) bunlarin haradan geldiyini sorusdu. Fatime (s) cavab verdi ki, Allah istediyi kese hesabsiz ruzi verer.
Beli, butun bunlar Fatimeye (e) uca meqam bexs etmis mehrabin bereketleridir.

Fatime (s) Mehemmedin (s) kovseridir

Kovser nedir? «Kovser» boyuk xeyir, ilahi maarif ve bereketden faydalanmaqdir. «Tekasur» ise eksine, Allahi ve qiyamet gununu unutduran mensebperestlik, dunya mehebbetidir. «Tekasur» suresinde buyurulur: «Var-dovlet, oqul-usaq coxluqu ile oyunmek sizi azdirdi». Amma hezret Peyqembere (s) muracietle buyurulur: «Biz sene kovser eta etdik». («Kovser» suresi, aye 1).

Peyqemberin (s) kovseri

Peyqemberin (s) kovseri en kamil din kimi nazil olmus, hemin ilahi maarif, hokmlerdir. Qur’ani-kerim butun diger ilahi kitablari hifz edendir. Basqa bir terefden ebedidir, qiyametedek xalq ondan faydalanar. Bu ilahi fezilet hec vaxt insanlardan kesilmez. O, kovserdir. Eksine, dusmen puc kopukdur, koksuz, esassiz, dayanacaqsizdir. Qur’anda buyurulur: «Kopuk hec bir sey olmadiqi ucun ucub geder.» Basqa bir ayede buyurulur: «Pis soz ise qoparilmis, koksuz pis bir aqaca benzeyir». («Ibrahim» aye 26).

Fatime (s) kovser oxsari

Mehemmed (s) kovserinin diger bir numunesi Zehradir (s). Cunki Peyqember (s) neslinin davami onun vasitesi ile gerceklesmis, Fatimeden (s) on bir imam doqulmus, onlarin bereketi serqi, qerbi burumusdur. Onlar dinin sutunu olmus, dinin davami ve varliqi onlarin vucudunun bereketi ile sertlenmisdir. Onlar imametin qaynar bulaqi kimi seriet susuzluqunu doyurmuslar. Butun feziletler Ehli-beyt ve ilahi vehydendir.
Imam Sadiq (e) buyurmusdur: «Harada feziletden bir soz olsa, biz Ehli-beytdendir». Bir halda ki, butun bu feziletlerin anasi, koku Fatimedir (s), ne ucun de kovser olmasin?! Ne ucun bele behreli budaqlari olan pak bir aqac kovser sayilmasin?! Buna gore de Mehemmed (s) kovserinin bariz numunesi Fatimedir. Onun Ehli-beyti ve ovladlari dinin pak aqacinin daim suvarildiqi kovserdirler.

Fatime (s) sefaeti

Vilayet, Allah dergahina yaxinliq meqamina catanlarin faydalandiqi mertebelerden biri de sefaetdir. Sefi’ (sefaet veren), Allah qarsisinda hormetine esasen sefaete uyqun gunahkarlarin baqislanmasini isteyir. Eger sefaeti olmasaydi, Allah gunahkar insanlarla edalete esasen reftar ederdi. Amma sefi’nin bir gunahkar ucun istediyi sefaete esasen Allah oz fezl ve merhemeti ile cezalandirmadan kecir. Sefaetin esasi budur ve ona hec bir eyb tutulmur. Cunki sefaetin tohid ve ilahi elmle hec bir ziddiyyeti yoxdur.
Sefaet meqami peyqemberlere, ilahi ovliyalara (Imamlar ve Ehli-beyt), sehidlere, meleklere ve sabit alimlere aiddir. Fatime (s) Ehli-beyt zumresinden, ilahi ovliyalardan, hetta peyqemberlerden ustun idi. Buna gore de Fatimenin (s) sefaet meqaminin subutuna ehtiyac qalmir. Bununla bele, bu meqamin ehemiyyetini qeyd etmek ucun bir nece revayete muraciet edek. «Behar»da neql olunur: Hezret Peyqember (s) buyurmusdur: «Her bir qadin bes vaxt namazini qilsa, Ramazan orucunu tutsa, Allah evinin vacib heccini yerine yetirse, malinin zekatini verse, erine itaet etse, menden sonra Elini (e) imam ve rehber bilse, qizim Fatimenin sefaeti ile behiste daxil olcaq. Fatime dunya qadinlarinin seyyidesi ve serveridir».
Imam Baqir (e) hezret Peyqemberden (s) bele neql edir: «Qiyamet gunu Allah terefinden nida ucalar ki, ey Fatime, ne istesen, kime sefaet istesen qebuldur».

Fatime (s) ismeti

Insan omur boyu iki yol ayricindadir – fitretinin de’veti ile Allah yolunu sece biler, ya da vesvese ve nefsinin havasina tabe olub, gunaha batar, Seytanin ardinca geder. (Zelalet ve azqinliqda suqut eder). En esasi bu iki yoldan birini secen insanin iradesidir. Xeta ve gunaha ducar olsalar da, mo’minler xeyr ve seadet yolunu secerler. Cox az adamlar omurleri boyu gunahdan qorunub, ismet meqamina cata bilerler. Ilahi peyqemberler ve imamlar (e) bu meqama catanlardandirlar. Lakin ismet yolu tekce peyqemberlere yox, hami ucun aciqdir. Cunki ne peyqember, ne de imam olmayib, bu meqama catanlar vardir. Qur’an ismet meqamina catmis, meleklerin nazil olduqu Meryemi (s) bu zumreden bilir. «Meryem» suresinde buyurulur: «Biz oz ruhumuzu Meryemin yanina gonderdik». Meryem butun noqsanlardan pak teqdim edilir: «Allah hemcinin ismetini qoruyub saxlamis Imranin qizi Meryemi misal cekir». («Tehrim» suresi, aye 12). O, pak ve Allahin secilmisi kimi taninmisdir: Yada sal ki, bir vaxt melekler bele dediler: «Ey Meryem, heqiqeten Allah seni secmis, temizlemis ve dunya qadinlarindan ustun tutmusdur». («Ali-imran» suresi, aye 42).
Hamilelik dovru basa catdiqdan sonra doqum me-qami yaxinlasdiqda Xedice be’zi Qureys qadin-larindan komek istedi. Amma musbet cavab almadi. Bu onu kederlendirdi. Bu vaxt Xedice dord qadin musahide etdi. Onlardan biri dedi: «Biz senin bacilariniq – Sare, Asya, Meryem, Gulsum (Musa (e)-in bacisi). Allah bizi sene yardim ucun gon-derib». Beli, dunyanin en pak qadinlari Xediceye yardima geldi. («Behar»)
Fatime (s) doqulanda Mekkenin, elece de dunyanin butun evlerinde nuranilik vardi. Zehra nurunun sacilmadiqi guse yox idi. Elinde testler, kovser dolu qablar on huri otaqa daxil oldu. Fatimeni kovser suyunda cimirib, aq ve etirli parcalara buruduler. Zehra dile gelib, sehadet kelmelerini dedi: «Sehadet verirem ki, bir Allahdan basqa me’bud yoxdur ve atam onun peyqemberidir».
Fatime (s) bele doquldu. Bir gunes doqdu ki, butun dunyani nura boyadi ve hec zaman qurub etmeyec

Fatimeye ad qoyulmasi

Imam Sadiq (e)-dan neql olunub ki, Allah yaninda Fatimenin doqquz adi vardir: «Fatime, Siddiqe, Mubareke, Tahire, Zekiyye, Raziyye, Reziyye, Muheddese, Zehra.»
Imam Rza (e)-dan neql olunub ki, Allah-teala onu Fatime adlandirdi. Beli, ilahi insanlarin butun se’ni, hetta adlari da ilahidir. Nece ki, hezret Mehemmed (s), hezret Yehya (s), hezret Mesihin (s) adlari Allah terefinden buyuruldu. Revayetlerde hezret Fatime (e) ucun basqa adlar da neql olunmusdur. O cumleden Betul, Hisan, Hurre, Seyyide, Uzra, Hura, Unsiyye, Meryem, Kubra, Semaviyye, Ummul Huseyn, Ummul Mohsin ve s. en gozeli ise, Fatime «Ummul-fezail»dir.

Ne ucun Fatime adlanib?

Bunun sebebi muxtelif cur izah edilib. Imam Sadiq (e)-a gore, xalq onu tanimaqda aciz olduqu ucun Fatime adlanib.
Eli (e) hezret Peyqemberden neql edir ki, Fatimenin bele adlanmasinin sebebi onun ve ovladlarinin tekallahci olmasi, mene nazil olana iman getirmesine gore oddan amanda qalmasidir.Yene o hezretden neql olunur: «Qizim ona gore Fatime adlanib ki, Allah onu ve onu sevenleri atesden ayirib». Imam Sadiq (e)-dan neql olunur ki, bunun bir sebebi onun serden ayrilmasidir. «Zehra sevenler muvehhid olsalar, Cehennem ezabindan amandadirlar» te’biri Zehranin sefaet meqamina isaredir. Bu sefaet ona serait yaradanlara samildir.

Ne ucun «Tahire» adlanib?

Imam Baqir (e)-dan revayet olunub ki, Fatimeni Tahire de adlandiriblar. Cunki o, butun noqsan ve cirkinliklerden uzaq idi. Fatime (e) hec zaman heyz ve nifas qani gormemisdi.

Ne ucun «Muheddese» adlanib?

Fatime Muheddese de adlanmisdir. Cunki melekler Meryeme (s) nazil olduqlari kimi Fatimeye de nazil olub, onunla danismislar.

Ne ucun «Betul» adlanib?

Fatime (e) oxsarsiz olduqu ucun «Betul» da adlandirilib. Bu onun mubarek ve me’na dolu adlarindandir. Qizlarimiza Zehranin (e) adlarini qoyaq. Zehranin adlarini dasiyan qizlarla kobudluq etmek, onlari sixintiya salmaq olmaz. Bu Fatime ile eyni adda olmaqin bereketidir.

Fatimenin (s) terbiyesinde se’y

Evvelde qeyd olundu ki, ovlad terbiyesinde ata-ananin veraset (gen), unsiyyet yolu ile muhum rolu vardir. Usaqin formalasmasinda basqa amiller de vardir. Meselen, usaqlarin unsiyyetde olduqu basqa bir aile uzvleri, medrese muhiti, muellimler, cemiyyete hakim qurulus. Amma en te’sirli amil ata ve xususi ile anadir. Valideyn o zaman muveffeqiyyet qazanir ki, aile meseleleri, terbiye usulu ile tanis olsun, emeli numuneler gostersin. Cunki emelin te’siri sozun te’sirinden daha coxdur. Terbiyecinin sozu ile emeli uyqun gelmelidir.
Eger maarif, elm ve terbiye usulu ile tanisliq nezerinden beseriyyete muellim, terbiyeci olan islam Peyqemberi (s) atadirsa (onun emel ve reftari numunedirse), numune ve mo’mine Xedice anadirsa, onlarin qoynunda layiq bir qiz yetiser. Bu ovlad uca, ilahi, insani kamillikler ve exlaqi feziletlerden faydalanmis olacaq. Xususile, o zaman ki, ata bu qizi adi bir ferd kimi gormur. Onda kamal ve leyaqet eserleri evvelceden askardir. Ona gore de Peyqember (s) Zehranin (s) terbiyesinde cox se’y gosterer, daima ondan muqayat olardi. Her gun Zehranin uzune elm ve feziletinden yeni bir qapi acilirdi. Hezret Peyqember (s) onun qeyb elmi, islami maarif, Qur’anla daha yaxindan tanis olmasi ucun her bir fursetden istifade edirdi. Fatime (s) atasinin yanina gelib ev islerinde komek ucun xidmetci goturmeye icaze isteyende hezret onun bu isteyi muqabilinde ona yeni bir fezilet - «Tesbiahti Zehra» adi ile meshur olan bir zikr oyredir. Bu ata terefden qizina en yaxsi hediyye idi. («Kafi» cild 3).
Bu tesbihatdan gozel hediyye olsaydi, hezret onu Fatimeye teqdim ederdi. Hezret (s) qizinin terbiyesinden hec zaman ayrilmaz, onunla unsiyyeti qenimet bilerdi. Sefere cixarken sonuncu ayrildiqi, seferden qayidarken ilkin gorusduyu kes Fatime olardi.

Hezretin (s) Fatimeyle gorusmediyi bir gece yox idi. («Behar» cild 43).

Fatime (s) Peyqemberin en eziz, en sevimli yaxini idi. («Behar» cild 43).

Fatime Peyqemberin gozunun nuru, qelb meyvesi idi. («Behar» cild 43).