Kendilerini başkalarından üstün gören güçlü erkekler, halkı çalıştırıp yönetmede kendi emirlerinin daha geçerli olduğunu düşünüyor ve çalıştırdıkları kimseleri köle olarak görüyorlardı. Hatta diktatör krallardan birçoğu, kendisini tanrılığa kadar yüceltmeye lâyık görmüş, halkını kendisine tapmaya zorlamıştır. Böylesine güç sahibi kimseler köle almak hususunda kendilerini kayıtsız ve şartsız olarak özgür hissetmiş, böylece kendi emirleri altında bulunan herkesi köle edinmişlerdi.