 Livanlı mütəfəkkir Enis Nəqqaş, İranda fəaliyyət göstərən sajed.ir adlı internet saytından Əli Razı Muvahhdi və Həmid Davudabadiyə verdiyi müsahibədə, Hizbullah Komandiri İmad Muğniyənin indiyə qədər heç kimə məlum olmayan xarakterlərini izah etdi.
İllərcə Fələstinin sabiq Lideri Yasir Arafatla birlikdə mübarizə edən Livanlı mütəfəkkir Enis Nəqqaşdan alınan müsahibəni təqdim edirik.
-Hörmətli Enis Nəqqaş, Hacı Rızvan və ya digər adıyla İmad Muğniyə ilə nə vaxt tanış oldunuz?
-Nəqqaş: Təxminən 1977 il idi. Mən Yasir Arafat liderliyindəki el-Fətihin üzvüydüm və cənub Livandakı güclərin təhsil üzrə müdürü idim. O mənim yanıma gəldiyində 15 və ya 15 yarım yaşlarında idi. O dövrdə müqavimətçi qrupların çoxu solçulardan, kommunistlərdən meydana gəlirdi. Beyrutda mömin gənclər çox azlıqda idi.
İmad gəldi və mənə "Biz mömin gənclərdən ibarət yaranan bir qrupuq. Mənə əsgəri təhsil məlumatını öyrədin, mən sionistlərə qarşı döyüşmək istəyirəm" dedi. Mən bunu qəbul etdim; amma o mənə "hərbi təhsil almam üçün əl-Fəthdən olmam lazımdırmı?" deyə soruşdu, mən isə "sizin əl-Fəthin rəsmi üzvü olmanız lazım deyil" dedim.
-Siz o dövrdə müqavimətçilərə təhsilmi verirdiniz?
-Nəqqaş: Bəli mənim bir təhsil düşərgəm vardı. Marksist, maoist, millətçi qruplar və ya İhvanu'l- Musliminə mənsub gənclər burada hərbi təhsil alırdı. Təxminən 15 gün hərbi təhsil, asimetrik döyüş taktikaları öyrədilirdi.Əlaqələrimiz daha sonra da davam etdi, zaman içərisində də daha da yaxınlaşdıq. O, əl-Fəthə girmək üçün bir şeylər etməsi lazım olduğunu düşünürdü. Daha sonra mənimlə birlikdə olunca asan olduğunu gördü və mən də ona öz qrupuna təhsil verməsi üçün məsuliyyət verdim.
O dövrdə vətəndaş müharibəsi həngaməsi yaşanırdı; lakin mən o döyüşə qatılmadım. O dövrdə Livanın cənubunda dinclik vardı. Bütün Livanlıların vətəndaş müharibəsilə məşğul olduğu o dövrdə mən özümə cənubla əlaqədar bir mübarizə və döyüş proqramı qurdum. Oradakı gənclərdən ibarət yaranan bir təşkilat qurdum. Vətəndaş müharibəsi sakitləşincə bizim təşkilatımız cənubda İsrailə qarşı hərəkətə keçdi. Hacı İmad da mərkəzi cənubda olan bu təşkilatın üzvlərindən idi. Davamlı olaraq mənimlə təmas halında idi və döyüş taktikaları öyrənirdi. Daha sonra da onunla birlikdə olan qrupu, gedərək daha çox təcrübə sahibi oldu.
-Özü üçün bir qrupmu meydana gətirmişdi?
-Nəqqaş: O əvvəl Əllamə Fəzlullahın yanına getdi və dini dərslər aldı; amma hərbi və inqilabçı təhsilini bizdən aldı. Mən 1980 də Fransaya getdim sonra ondan xəbər ala bilmədim. İranda İslam inqilabı olunca o, İrana gedib İmam Xomeynini daha yaxşı tanımaq istəyirdi. Mənə İran İslam İnqilabı mövzusunda suallar soruşurdu. İmamın posterlərini və fotoşəkillərini nəşr edirdi. Daha sonra İran səfirliyilə tanış oldu.
Mən Fransaya getdim və qarşı inqilabçı qruplarla İran İslam inqilabına qarşı zərbə etmə hazırlığı içindəki Şahpur Bəxtiyarın edam edilməsi əməliyyatına qatıldığım üçün yaralanıb əsir düşdüm. Lakin onlar bir çox yoldaş kimi yollarına davam etdilər. İmad işini son dərəcə ciddi görən, mübarizəsini son dərəcə diqqətli icra edən və İmam Xomeyniyə ürəkdən bağlı gənclərdən biriydi.
On il sonra mən qəzetlərdəki xəbərlərdən onun Hizbullah içində böyük bir mübarizəçi olduğunu öyrəndim. 1990-cı ildə Fransadakı həbsxanadan sərbəst buraxıldım. İmadla yenidən görüşdük. Bir neçə il sonra o özünü bir başqa adla tanıtmağa başladı. O mənim özünü unutduğumu, tanımadığımı düşünürdü; lakin mən özünə onu unutmadığımı söylədim. Mən də onun yaxın dostlarının belə özünü fərqli bir adla öyrənmiş oldum. Doğrusu bundan ötəri ona hörmət göstərdim. Qısaca şəhidliyinə qədər heç bir yerdə onu tanıdığımı söyləmədim. Bir çox Ərəb jurnalist, mənə onu soruşurdular mən isə "o öldümü yaşayırmı bilmirəm" deyə cavab verirdim. Əlaqəmizi bu qədər gizlətmişdim.
Enis Nəqqaş Fransada olduğu dövrdə Fələstin və İsrail mövzularında onunla davamlı olaraq görüşərdik. Allaha şükrlər olsun ki onun bu mövzularda son dərəcə irəli olduğunu görürdüm. Həm taktika baxımından həm də strateji baxımdan… Çox güclü dini inanclara sahib olmasına baxmayaraq hərbi düşüncələrə də sahib idi. Çox yaradıcı biriydi və bunu özü də bilirdi. Davamlı olaraq "İsraillilərin ümid etmədiyi və gözləmədiyi yeni üsullar və taktikalar tapmalıyıq" deyirdi. Etdiyi bütün əməliyyatlarda da müvəffəqiyyətli olurdu. Nəhayət Hizbullahın hərbi komandiri oldu.
Biz o dövrdə bütün müqavimətçi qruplara kömək edirdik. Livanlı bir çox təşkilat "biz əl-Fəthdən deyilik; amma sizdən təhsil və dəstək almaq istəyirik" deyirdi. əl-Fəth də onlara yalnız İsraillə döyüşmələri şərtiylə silah və imkan təmin edirdi. Fələstin və Livan xaricindəki təşkilatlara belə…
Mən də bu çərçivədə İranla əlaqəyə keçdim. Şəhid Məhəmməd Müntəziri, Cəlaləddin Farsı, Şəhid Məhəmməd Saleh Hüseyni, şəhid Dr. Mustafa Çamran kimi Şah rejimi əleyhdarı olan İranlılar Livana gəlirdilər. Əlbəttə gəzmək üçün deyil, mübarizə etmək üçün… . O dövrdə İran pasportu ilə İsrailə gedilə bilirdi. Mənim İranla əlaqələrim də bu cür başladı.
Mən Fələstinlilərlə İran arasındakı əlaqələrdən məsuldum. İrandan gələn inqilabçılar, Beyrutun cənubundakı Damar düşərgəsinə baş çərədilər. O sırada İmad Muğniyə də orada olurdu. İranlıların gəldiyi bir başqa düşərgə də Sur şəhərində idi.
İmad Muğniye indi Fələstinlilər tərəfindən tanınır. Fələstinlilər, "Hacı İmad, Fələstinin qurtuluşu üçün daha əvvəl əl-Fəthdə təhsil aldı" deyərlər.
-Sizcə bunun səbəbi nə ola bilər?
-Nəqqaş: Çünki Hacı İmad bütün bu qruplarla əməliyyat əlaqəsinə sahib idi. Əməliyyat bilgilərini və taktikaları ondan öyrənib kəşfiyyat əldə edərdilər. Əlaqələri çox möhkəm idi. Əl-Fəthdə İmadla olan əlaqəmə başqa biri daha şahiddir.
-Siz, onu İmad adıylamı tanıdınız?
-Nəqqaş: Xeyr, başqa bir ad istifadə edirdi; amma onların bütününün cənub Livanın uşaqları olduğunu bilirdim. Hər kəs mənim yanıma gəlirdi, ticarət etmək istəyən gəlir məsləhətləşərdi, təhsil almaq istəyən də gələrdi.
-Şəhid Muğniyənin Yasir Arafatla əlaqəsi necə idi?
-Nəqqaş: Arafatla əlaqəsi birinci dərəcədən idi. Siyasi ixtilafları vardı; amma Hacı İmad, "Bu Arafat, xain deyil, çox cəsur biri. Mən onun üçün bir şeylər edə bilərəm" deyərdi. Arafatla ömürünün sonuna qədər gizli və yaxşı əlaqələr içərisində idi.
-Bəziləri Muğniyenin Güc 17-dən olduğunu və Arafatın şəxsi mühafizəçisi olduğunu söyləyir. Bu doğrudurmu?
-Nəqqaş: Xeyr, doğru deyil. İmad Güc 17- içindəki bəzi kəslərlə əlaqə halında idi; lakin bu qrup içində deyildi. Bu vahidlə ortaq işlər etmiş ola bilər. Amma Arafatla əlaqəsi şəxsi idi və çox yaxın idi. 1990-cı ildə Fransadakı həbsxanadan sərbəst buraxıldıqdan sonra Tunisə getdim və Arafatla görüşdüm. Ona cənub Livandan bəhs etdim. O vaxt Əməl, Hizbullah və əl-Fəth arasında qarşıdurmalar var idi. Ona əl-Fəthin də Hizbullahla əməkdaşlıq etməsi və mübarizə etməsi mövzusundakı israrımı dilə gətirdim. O bunun çətin olduğunu və ola bilməyəcəyini söylədi. Uzun bir müzakirədən sonra "Mən Livana geri qayıdıb vəzifəmi edər və dönüb mübarizə edərəm; ancaq Hacı İmadın bunu qəbul etməsi şərtiylə" dedi.
Mən bunu eşidincə çaşdım. Əlaqələrinin nə qədər möhkəm olduğunu Arafatın ağızından eşitmişdim. Daha sonra Livana döndüm və Hacı İmaddan soruşdum.
-Bu söylədiyiniz nə vaxt oldu?
-Nəqqaş: Səddamın Küveytə hücum etməsindən iki həftə sonra, təxminən olaraq 1990-cı ilin oktyabr ayında. Hacı İmad mənə: "Bəli mən Arafatla əlaqə içindəyəm, ancaq onun Livana dönməsini uyğun görmürəm. İsraillə mübarizə mövzusunda ən əhəmiyyətli şey, cənubi Livandakı mübarizəni Livanlıların, Fələstindəki mübarizəsini də Fələstinlilərin verməsidir. Bu torpaqlar mənim olduğuna görə buraların kəndlərini, şəhərlərini mən başqalarından çox daha yaxşı bilirəm" dedi.
-Siz Hacı İmadla birlikdə ortaq əməliyyatlara qatıldınızmı?
-Nəqqaş: Xeyr.
-Onu son olaraq nə vaxt gördünüz?
-Nəqqaş: 33 Gülük döyüşdən sonra, təxminən bir il əvvəl.
-Əhvalı Necə idi? Zəfər qazanıldığını düşünürdümü?
-Nəqqaş: Zəfər qazanıldığına dair güclü bir inanc daşıyırdı. İmad, döyüş əsnasında edilən səhvlərin qiymətləndirildiyini və aradan qaldırıldığını söylədi. Böyük bir təşkilat qurmuş və gələcəyə dair proqramlar etmişdi. Onun məndən öyrəndiyi şeylərdən biri bu idi: O, mənim yanımda bir gənc olaraq tapıldığı dövrdə Cebel Livanda Livanlılar arasında qarşıdurmalar vardı. Mən o sırada cənub Livana gedərək proqram qurmuşdum. Mən etdiyim hər proqram mövzusunda danışar, bu planı indi gələcək üçün edirik, siz daim sionistlərdən bir addım irəlidə olmalısınız deyərdim. Yəni siz bir küncdə oturub, İsraillilər gəlincə indi nə edəcəyik deməməlisiniz. Siz daim gələcəyə hazırlıqlı olmalısınız. Təşkilatınız, hazırlıqlı olmalı, gücləriniz hazırlıqlı olmalı. Kəşfiyyat toplamalısınız. İsrail hücum etdiyində ona cavab vermək üçün imkanlarınız hazır olmalı. Hacı İmad, bu mərhələnin çox əhəmiyyətli olduğunu bilirdi. Bir və ya bir yarım il sonra da eynilə elə oldu. İslam İnqilabından bir il əvvəl İsrail gəldi və Litani çayına qədər cənub Livanı işğal etdi. O dövrdə Hizbullahdan əvvəl cənubda ilk müqavimət qrupunu qurduq, el-Fəthdən müstəqil olaraq…
-Bu qrupun adı nə idi?
-Nəqqaş: "Livan Ərəb Hərəkati". Xatırlayıram, o zaman Əbu Cihada İsrail, artıq Fələstinlə kifayətlənməyəcək, cənub Livanı və Livanı əldə etmək üçün də hazırlanır. Əgər əl-Fəth xaricində Livanlılardan ibarət yaranan bir qrup qursaq daha yaxşı olar demişdim. Çünki Livanlı gəlib mən Fələstin üçün döyüşürəm deməyəcək, mən öz ölkəm üçün döyüşürəm deyəcək. Mən gedib bu təşkilatı qurdum və İmad da bu təşkilatın bir üzvü oldu.
-Siz, İmad Muğniyə ilə 1977 də tanış olduğunuzu söyləyirsiniz. O dövrdə Əməl adlı Şiə bir təşkilat var idi və hərbi qanadı da mövcud idi.Sizcə İmad niyə bu təşkilata getmədi?
-Nəqqaş: Zatən Əməl təşkilatı da bizim yanımızda təhsil alırdı. O dövrdə hərbi əməliyyat etmək istəyən hər kəs el-Fəthin yanına gəlirdi. Ayrıca buna da diqqətinizi çəkim ki o dövrdə Əməl təşkilatı bir mömin təşkilat olaraq söz mövzusu deyildi. Əməlin Şiə olduğu doğru; amma Hizbullah kimi deyildi. Şiə idilər; ancaq namaz qılmaq onlar üçün əhəmiyyətli deyildi. Amma İmad, Əllamə Fəzlullahın yanına gedib gəlmədən əvvəl də mömin idi, namaz qılardı və Əməlin onun dərdinə dərman olmayacağını görürdü. İslam İnqilabının zəfərindən sonra Əməlin çoxu mömin oldu.
O dövrdə Livanlı partiyaların çoxu, təxminən yüzdə 70-i Şiə idi; amma Şiə kommunist və ya Şiə millətçi… Bu partiyaların liderləri Xristian idi; lakin təşkilatlarının yüzdə 70-i Şiə idi; ancaq mömin və inanclı Şiə deyildilər.
Lakin İslam inqilabından sonra hər şey dəyişdi. Bunu bilin ki İmam Xomeyni yalnız İranda deyil, yalnız Livanda deyil… Avropaya baxın… Salman Rüşdi hadisəsində, İmamın fətvasından sonra dünyada inqilab oldu. İmamın Salman Rüşdi mövzusundakı fətvası, böyük bir şey olmaya bilər; ancaq İslamla Qərb arasında başlayan təbliğat döyüşündən sonra Avropadakı hər Müsəlman tək başına da qalsa İslamı müdafiə etməyi lazım olduğunu düşündü.
-Bir dost olaraq İmadı nə qədər sevirdiniz?
-Nəqqaş: Yalnız bu qədərini söyləyim ki, biri gəlib, bütün varlığımı və canımı, ömürünün bir saatı üçün verməmi istəsə bunu İmad Muğniyədən başqası üçün etməzdim.
-Şəhidliyindən sonra nələr hiss etdiniz?
-Nəqqaş: Onun şəhid olmasından ötəri xoşbəxtəm. Şəhidlik onun üçün qiymətli idi, xüsusilə də zəfərdən sonra... Bu zəfərdən sonra bütün Ərəb xalqları onu təqdir etdi. Bunu söyləyə bilərəm ki Hizbullahın komandiri olmasına baxmayaraq, Hizbullahın gənclərinin belə yüzdə 99-u onu tanımırdı. Lakin indi insanlar onu xatırlamaq üçün küçələrə töküldü. Bu Hacı İmad eşqi idi; amma onun adını ilk dəfə eşitmiş, şəkilini ilk dəfə görmüşdülər. Yaxşı nə üçün? Çünki şəhidliyindən sonra onun böyük şəxsiyyət olduğunu anladılar. İndi hər gün yüzlərlə adam gəlib onun məzarının başında ağlayır, Quran oxuyur. Uşaqlar da ağlayır, yaşlılar da. Cəzairdə Kaltavan adlı yoxsul bir bölgə var. Buranın bələdiyyəsinin, yığıncağa başlamadan əvvəl İmad Muğniyə üçün Fatihə oxuduğunu və yığıncağa ondan sonra başlandığını göstərən bir film vardı internetdə.
-Qərblilərin İmad Muğniyəyə atdıqları böhtan və ya terrorist hərəkətlər nədir?
-Nəqqaş: Onların zərərinə olduğu üçün onun çöhrəsini bu şəkildə göstərirlər. O, hansı terrorist hərəkəti etmiş? Beyrutda ilan güclərinə qarşı mübarizə etməkmi? Bu torpaqlar mənim torpağım deyilmi? Onların özü başlatdı. Bu bir terrorizm deyilmi? Qaldı ki Səddamın özü daha sonra Küveyti işğal etdi. Yəni kimə pul verdiklərini, kimi gücləndirdiklərini bilməyəcək qədər axmaqdırlar. Bu cür səylər boşdur. Xalqın könülü İmadla birlikdədir. İndi doğan uşaqlara İmad və ya Rızvan adını qoyurlar.
-Ona qarşı terrorist hücum necə oldu?
-Nəqqaş: Duyduğuma görə son beş aydır, Livan xaricində idi və çöldəki təşkilat işlərilə məşğul idi. İraq, Fələstin və Suriya kimi… Suriyadakı təhlükəsizlik ona Livandakı kimi ehtiyatlı deyildi. Suriya təhlükəsizliyi bir nöqtəyə qədər bu işi edə bilərdi; amma Livanda öz təşkilatları kimi bir təşkilatın olması lazım idi. Bu bir zəiflik nöqtəsi idi. Artıq, başqa şəbəkələr üçün çalışan ünsürlər və ya Suriyadakı təhlükəsizliyinin Livandakı kimi olmaması hər nədirsə… O, İrana da getsə, ona diqqətli olmasını, buranın o qədər etibarlı olmadığını söyləyərdim. İslam respublikası olduğu doğru; ancaq ABŞ üçün çalışan bir neçə münafiq, İranda da olsanda gəlib sənə sui-qəsd edərlər. O təhlükəsizliyi İranda da təmin edə bilməzsən, bura sənin öz yurdun, yəni Livan, təhlükəsizliyinin təmin ediləcəyi ən yaxşı yer-deyərdim.
-İmad Muğniyənin gediş gəlişlərində yanında cangüdəni olardımı?
-Nəqqaş: Kimsənin özünü tanımaması, kimsənin şəkilini görməməsi səbəbilə rahatca gedib gəlirdi. Müxtəlif adlarla gedər gəlirdi və kimsə onun kim olduğunu bilməzdi.
-Bir az da onun xüsusi əlaqələrindən bəhs edərsinizmi?
-Nəqqaş: İmadın futbolu çox sevdiyini söyləyəcəyim olduqca maraqlı gələcəkdir. Hətta özü də cənubdakı Dahiyədə yerli futbol komandalarda oynayardı. Onunla futbol oynayanlardan bəlkə bir neçə adam onun kim olduğunu bilərdi, digərləri kimlə top oynadıqlarının fərqində belə deyildi.
-Onunla yaşadığınız gözəl bir anınızdan bəhs edərsinizmi?
-Nəqqaş: Bir gün İmad Beyrutdakı evimə gəldi, çox xoşbəxt görünürdü. Ona nə oldu da bu qədər xoşbəxtsən dedim. "Oyunda qazandıq" dedi. Komanda necə idi? Güclü idimi deyə soruşdum, "Yox canım, halsız idilər, çörək yeməmiş kimi dərmansız idilər" dedi.
-Bu görüşmə Hizbullahın İsrail əsgərlərini əsir götürməsindən əvvəl və ya sonramı oldu?
-Nəqqaş: Ondan əvvəl idi. İmad mənim televiziyadakı çıxışımı bəyənmişdi. Birlikdə oturduq Fələstin, gələcək, döyüş ehtimalı və s. mövzularında danışdıq. Mənə "gəl bax nə hazırladım" dedi. Bu, mənim üçün ən əhəmiyyətli andı; çünki mənim düşərgəmdəki Hacı İmad, İsrail döyüşüylə əlaqədar qeydlər tutmuşdu. Merkava tanklarıyla əlaqədar şərhlər edirdi: "Bu qədər həcmi var, RPG-7 təsir etmir; ancaq Kornet mərmisiylə vurmaq lazım." deyə mənə tək tək şərh etdi. Daha sonra "mən nə hazırladım" bəhsi içində təşkilatdan danışmağa başladı. Mən "Allahu Əkbər! Bu qədər yetər!" deyənə qədər davam etdi. Yəni mən artıq anlamışdım ki bu normal bir döyüş deyil. Cənubi Livanın işğaldan qurtarılmasından sonra keçən 6 sənədə böyük bir dəyişmə olmuşdu. 2006dan bu zamana qədər İmadın Livanda etdiyi dəyişikliklər, heyrət verici idi.
-İmadla ailə tərəfindən görüşərdinizmi?
-Nəqqaş: Bəli, ailə tərəfindən tanış olardıq, xanımıyla, uşaqlarıyla…
-Yoldaşı Livanlımı?
-Nəqqaş: Bəli, üç uşağı var. Qızı evləndi. Yəni indi nəvəsi də var. İki dənə oğulu var, biri yaxınlarda evləndi, təxminən dörd ay əvvəl.
-Xanımı Qadın "Sədi Bədrəddin", Hizbullahın sabiq döyüşçülərindən Mustafa Bədrəddinin bacısımi?
-Nəqqaş: Bəli, doğrudur.
-İmadın digər qardaşı Fuad necə biriydi?
-Nəqqaş: Fuad da köhnə döyüşçülərdən idi; ancaq İmad kimi deyildi. İki işi vardı deyilə bilər. Həm Hizbullah üçün çalışardı, həm də ticarət edərdi.
-Fuad necə şəhid oldu?
-Nəqqaş: Bombalı hücumla. Onlar İmadın onunla görüşəcəyini sanırdılar; ancaq İmad gəlməmişdi. Avtomobilinə bomba qoyulmuşdu, Fuad şəhid oldu.
-İmad Muğniyə sonrası Hizbullah mövzusunda nələr söyləyərsiniz? Sizcə Hizbullah zərbə yeddimi?
-Nəqqaş: Əvvəl bunun böyük bir itkin olduğunu düşünmüşdüm. Amma Hizbullahın bu an tutduğu mövqe, fövqəladə bir mövqedir. Minlərlə adam Hacı İmad kimi olmaq istəyir. Livanı unudun, Hizbullahı unudun, Fələstində müdhiş bir mənəviyyat yaratdı. Oradakı Fələstinlilər və Müsəlman Ərəblər, o yaşda Müsəlman bir Ərəbin əl-Fəthdə təhsil alıb daha sonra Hizbullahda bu nöqtəyə gəldiyini eşidincə, "biz niyə bu qədər ciddi çalışmadıq?" deyə soruşurlar. Bu an Qəzzadakı psixologiyaya bir baxın necədir? İsrail artıq Qəzzaya o qədər asanca girə bilməz. 1973 də dörd Ərəb ölkəsinə hücum edən, dörd ölkədən torpaq alan İsrail, indi Hizbullahlamı döyüşəcəyini Qəzzaylamı döyüşəcəyini bilmir. Bölgəyə şəhidlik ruhu gəldikdən sonra hər kəs Fələstinin qurtuluşu üçün daha ciddi çalışmaq lazım olduğunu anladı. Bu ruhun meydana gəlməsində İran çox təsirli oldu.
-Bir az da Şəhid İmad Muğniyeyə istiqamətli terror hadisəsindən bəhs edərsinizmi?
-Nəqqaş: İmadın, Şamda Tehranın Akbatan bölgəsində bir mənzili vardı. İç içə binalardan meydana gəlir və ortasında da böyük bir avtopark var idi. Buradakı avtopark ümumidir. Yəni bura gələn hər kəs boş tapdığı yerə avtomobilini park edər. İmad, mənzildən çıxdıqdan sonra avtoparka gələ bilmək üçün bir müddət yeriməli idi. Bu yola bir avtomobil park etmişlər, o evdən çıxıb avtoparka doğru gəlincə də bu avtomobili havaya uçurmuşlar.
-Yəni görünüşlərdə iştirak edən o bombalanmış maşın, İmad Muğniyənin maşını deyildimi?
-Nəqqaş: Xeyr, öz avtomobili deyildi. Sunday Times qəzeti də səhv yazmışdı, onlara da söylədim; lakin onlar bunu qəbul etmədilər. İsrail bu şəkildə onun avtomobilinə, kreslonunun altına bomba qoya biləcək qədər məharətli olduğunu söyləmək istəyir; amma bu doğru deyil. Mən Beyrutdaykən Sunday Timesdən axtardılar və "İsraildəki müxbirimiz belə deyir, siz bunu təsdiq edirsinizmi?" dedilər. Onlara xeyr bu yalan, mən İmad Muğniyənin cəsədini gördüm. Başı möhkəm idi, bədəninə bir çox qəlpə batmışdı, hətta bədənində də üçüncü dərəcə yanıqlar vardı dedim.
-İmad Muğniyənin bədəninin daha çox hansı bölgələri yaralanmışdı?
-Nəqqaş: Başdan aşağı bədəni qəlpələrlə dolu idi.
-Yanında başqa biri var idimi?
-Nəqqaş: Xeyr, tək idi. O gecə İranın Şam səfirliyində bir mərasim vardı İranın yeni Səfiri Hörmətli Seyyid Əhməd Musəvi, inqilabın ildönümü mərasimi təşkil etmişdi. Amma İmad oraya getməmişdi. Onlar, "biz oraya getdiyini və Səfirin yanından döndüyünü bilirik" deyirlər. Halbuki bu yalan onların tək bildiyi şey orada bir mənzili olduğudur.
-İmadın silahı var idimi?
-Nəqqaş: Bəli, İmad, silahsız gəzməzdi.
-Onu ən son nə vaxt gördünüz?
-Nəqqaş: Keçən il, 33 günlük döyüşdən əvvəl onunla görüşmüşdük. Əməliyyat otağında mənə detalları şərh etdi. İsrail hücumuna qarşı nə qədər hazırlıqlı olduqlarını izah etdi. Nə növ silahlar hazırladıqlarını, nə növ taktikalar nəzərdə tutduqlarını, taktika baxımdan nələr etmək istədiklərini izah etdi. Mən onu təqdir etdim və ona döyüş olsa əminim bu döyüşdən zəfərlə çıxacaqsınız dedim. Hazırladığı plan eynilə oldu. 33 gün həmd olsun bu proqram təxminən olaraq tətbiq olundu və İsrailə zərbə vuruldu.
Döyüşdən sonra İmad qətiliklə istirahət etmədi. O İsrailin yatmadığını və rahat verməyəcəyini, yediyi zərbəni kompensasiya etmək üçün bir şeylər edəcəyini bilirdi. Buna görə də İmad bölgədə taktika və strateji dəyişikliklərə getdi. Minlərlə yeni döyüşçünü gələcəkdəki olabiləcək döyüş üçün hazırladı. Bu an əminəm ki döyüşün bitməsindən bu yana keçən bir yarım sənədə Livanla əlaqədar proqramını tamamlamışdı. Bu an Hizbullah və Müqavimət, yüzdə faiz hazır haldadır. Əgər yeni bir döyüş olsa İsrailə böyük bir zərbə vurulacaq və İsrail bu zərbəyə dözə bilməyəcək. Oradakı xalq, başqa yerlərdəki xalqlar kimi deyil. Çünki başqa ölkələrdən gəldilər. Bunu kompensasiya edə bilməzlər. Bundan ötəri də İsrail çox ciddi davranır və taktikasını dəyişdirməyə çalışır. Lakin mən Hizbullah gənclərinin həm ruhi baxımdan həm də taktika və texniki baxımdan tamamilə hazırlıqlı olduğuna əminəm.
-Sizcə Hacı Rızvanın müvəffəqiyyətinin sirri nə idi?
-Nəqqaş: Əvvəlcə ürək sakitliyi… Yəni Allah vergisi böyük bir dinclik… Qətiliklə qorxusu yox idi. İkincisi, hər işində Allaha təvəkkül İmamlara təvəssül edərdi. Yəni əvvəl düşünər, sonra proqramını və imkanlarını hazırlayar, daha sonra da Allaha təvəkkül və sonra İmamlara təvəssül edərdi. Bu, onun çox möhkəm bir inancı olduğunu göstərir. Onun könülü son dərəcə saf və aydın idi, bu işi üçün hazır idi. O, zabitlər kimi hərb məktəblərinə getməmişdi; amma indi onun məktəbinin təhsili bütün dünyaya yayılır. Yəni bu dünyada bərabər bənzəri görülməmiş döyüş, digər ölkələrdə dərs olaraq göstərilir, bu təcrübədən dərslər çıxarılır. Bütün bunlar onun yaradıcılığının nəticəsiidi.
Onlar Fələstinlilərin mübarizəsindən dərslər və təcrübələr əldə etdilər, onların səhvlərini təkrar etmədilər. Edilən işlər mövzusunda bir çox qeydlər al/götürərdilər. Bu işlər doğrudur, bu işlər səhvlidir… daha sonra bunları praktikaya tökmələri üçün digərlərinə köçürərdilər. O, Allahın Quranda dediyi kimi İsrailin bir gün gedəcəyinə inanardı.
Gördüyümüz hər strategiyanın özünə görə bir hədəfi vardır. Bu strategiyanın hədəfi müəyyəndir. Siz, bir hədəf üçün on strategiya inkişaf etdirə bilərsiniz; lakin onun nəticəyə çatıb çatmayacağından əmin ola bilməzsiniz. İsrailin yox olması hədəfi Quranda yazılmışdır. Bunun reallaşacağından əminsiniz. O halda etməniz lazım olan doğru bir strategiya inkişaf etdirməkdir. Ciddi işlə/çalışmaq və bu hədəfə çatmaqdır. Lakin izlədiyiniz bu xəttdə hədəfinizin yüzdə yüz/üz reallaşacağına inana bilərsiniz. Bu, ürəyi, ruhi və zehini inancınızı özü ilə gətirəcək.
Hacı İmad, "Bu işə girib bizimlə birlikdə olacaq adamların ciddi olması lazımdır, siz hər hansı bir ordu deyilsiniz, siz Allahın ordususunuz. Siz hər taktikadan istifadə edə bilməzsiniz" deyərdi. Ən kiçik mövzuda belə fikiri vardı. Bir adamın geydiyi ayaqqabıda belə onun fikiri vardı. Yəni mənim təcrübəmə görə bu ayaqqabı və ya bu paltar yaxşıdır və ya pisdir və ya bu silah digərinə görə daha yaxşı işləyir. Hər mövzuya çox diqqət göstərərdi. Siz bunu dünyada nadir görərsiniz.
Tərcümə İslam-Azeri |
