Bismillahir Rəhmanir Rəhim

Məqamı əzəmətli arif Ayətullah Cavad Məliki Təbrizinin İmam Zamanla (əc.) münacatı

Ey Əhmədin oğlu! Görəsən sənə tərəf gəlmək və səninlə görüşmək üçün bir yol varmı?

Nə vaxt günlərimizi səninlə birgə keçirəcək, teşnəliyi yatıran çeşmələrinə varid olub sirab olacağıq?

Susuzluğumuz çox uzun çəkdi, Mövlam! Nə vaxt sənin ləzzətli suyunla sirab olacağıq?

Ey mənim mövlam və sərvərim! Görəsən nə vaxt bizi görəcəksən və biz də sənin qələbə bayrağını göylərə ucaltdığını görəcəyik?

Ey mənim ağam və mövlam! Ey ümid və arzum! Kaş aqibətimin necə olacağını biləydim! Görəsən camalının nuruyla gözlərim nurlanacaqmı? Görəsən vüsalına çata biləcəyəmmi? Yoxsa elə bu qəm-kədərlə qəbirə daxil olacaq, bu üzüntüylə də dünyanı tərk edəcəyəm?

Ey ağa! Sənin hicranının uzunluğu məni öldürür, ancaq vüsalına olan ümid və zühur nişanələrin mənə həyat verir. Nə üçün belə də olmasın axı?! Əgər rəvayətlərdə verilən vədlər, zühurunun intizarı və onun böyük mükafatı olmasaydı, məhv olardıq. Allahın salamı olsun bizə bu vədlərlə, zühur intizarı ilə həyat bəxş edən kəslərə, bizi bu həqiqətlərdən agah edənlərə! Çünki bu məsələ aşiqlərinizin yaşamağa ümidli olmalarına səbəb olmuşdur. Bu bizim halımızın səsidir, Mövlacan:

“Mənə vəd ediblər, mənə vəd ediblər. Lakin eşq məhkəməsinin hökmü bunu gecikdirir. Axı eşq dini mənim dinimdir. Qəlbi məhbubu yad etməklə sevindir, qulaqlarımı vədləriylə nəvaziş et” (Şe`rin tərcüməsi).

Ey ağam, çətinliklərdən sonra bir rahatlıq gələcəyini bilməsəydik, tab gətirə bilməzdik. Ancaq bunlar rahatlıq nişanələri olduğu üçün, bütün bunlara dözmək asandır və bu çətinliklər vasitəsilə sizə qovuşacağıqsa, sevimlidir, əzizdir.

Ey mövlam, zaman sona çatdı. Sənin zühurun intizarındayıq. Sənin xatirənlə ömür sürür və zühur əlamətlərini izləyirik.

Mövlam! İşlər çətinə düşüb, zülm və sitəm, çoxalıb, misli görünməmiş fəsadlar yer üzünü bürüyüb. Həvayi - nəfsin artması da buna əlavə olunub. Nəfsani istəklər bu cahanı yandırıb - yaxıb. Bu alçaq xislətin sayəsində şəhərlər, abadlıqlar xarabalığa çevrilib, insanlar, heyvanlar məhv olub.

Ağa! Bəlalar çoxalıb, sirlər aşkar... Şikayətim yalnız sizə... Ağam! Sənin ayrılığın, hicranın bunların hamısından dözülməzdir. Axı səninlə olarkən bəlalara düçar olmaq, əzab-əziyyət çəkmək çox asan, çox rahatdır. Ağam! Bu məni sənə yaxınlaşdıracaqsa, sənə fəda olum, bu işdə tələs!

“Nəylə və hansı işlə olursa-olsun, məni sənə qarşı olan məhəbbətimdə sınaya bilərsən. Bu zaman mən sənin razılığın olanı seçəcəyəm. Hər bir halda sən mənə özümdən də yaxınsan. Çünki, sən olmadığın zaman mən də olmayacağam” (Şe`rin tərcüməsi).

Mövlam! “Sən hər bir qövmü məhv etməyə qadirsən. Sənin eşqin yolunda bütün canlılar məmnuniyyətlə başın qoyar. Sənin qulun heç zaman azadlıq istəməz. Sən onu azad etsən də, o səndən əl çəkə bilməz.

O gözəllik ki, sən onu əzəmətinlə örtmüsən, hər növ əziyyətləri ləzzətli bilir” (Şe`rin tərcüməsi).

Mövlam, ey arzum! “Ürəyim suya dönüb, incəlib, ona rüxsət ver ki, olan - qalanını da sənin yolunda fədfa etsin. Sən göstəriş ver yuxum da ərşə çəkilsin. Çünki, mən sənin bütün göstərişlərin müqabilində müti bəndəyəm. Bəlkə də yuxuda sənin mübarək vücudunu görmək mənə qismət oldu, bəlkə mənə bu inayət olundu“ (Şe`rin tərcüməsi).

Ey Həbibim! “Əgər ömrüm vəfa etməsə, sənin qalmağın mənim getməyimə bağlı olar və əgər eşq yolu səni görməyimi himayə etməzsə, gözlərim qapanarsa, icazə ver, qoy gözlərim baxsın. Bəlkə bunun sayəsində ölümümdən öncə səni görən bir şəxsi görəm”.

Ah! “Sənin istədiklərin necə məndə ola bilər?! Mənim bu göz kirpiklərim heç sənin ayaq tozun belə deyil” (Tərcümə).

Mövlam! “Əgər can verən halda sənin tərəfindən mehribanlıqla bir müjdəçi gələrsə və canım ovcumda olarsa, dərhal ruhumu sənə təqdim edib deyərəm: Buyur!” (tərcümə)

Ey sərvərim, mövlam! Ey mənim imamım! ”Mənim qəlbimin sınıqlığına, kiçikliyimə, yazıqlığıma, fəqirliyimə, və sənin ehtiyacsızlığına and verirəm, məni xain insanlara tabe etmə. Çünki mən sənin zəif aşiqlərindən biriyəm” (Şe`rin tərcüməsi) .

Ey Ağam!

Ah! Ah! “Vay olsun mənim kimi qəlbi olanların halına” .

“Ey bədənimin dərisi! Təmizlik məni səadətə çatdırmır. Ey ciyərim! Vusala yetməsən parça-parça olmalısan” (Tərcümə).

Ey Ağam! Sənin aşiqlərin digər aşiqlərdən fərqlidir. Ona görə ki, sənin gözəlliyin digər mə`şuqların gözəlliyi ilə əsla müqayisə ediləsi deyil, sənin əzəmətin digər böyüklər kimi deyil. Çünki sən qəlblərin özünə məftunluq bəxş edirsən və onlar hər bir işdə sənə möhtacdırlar. Ancaq digər mə`şuqlarda bu xüsusiyyət yoxdur. Əslinə qalsa, aləmdə sizin gözəllik məzhərinizin bir cilvəsi olan şeylərdən savayı ayrı bir gözəllik və sizin böyüklüyünüzdən nəş`ət götürənlərdən savayı özgə bir böyüklük yoxdur.

Sizin gözəlliyiniz Allahın gözəlliyinin, digər gözəlliklərsə sizin gözəlliyinizin tərənnümüdür. Sizin böyüklüyünüz Allahın əzəmətindən, sair məxluqların böyüklüyü isə sizin böyüklüyünüzdən qaynaqlanır.

Sizdən ayrılıq başqa sevgililərin ayrılığı kimi deyil. Ona görə ki, məsələn, əgər birini məhbubu tərk edibsə deyirlər ki, məhbub onu tərk edib. Məhbubun onu tərk etməsinə görə həmin şəxsi sərzəniş etmirlər. Lakin siz birini tərk etsəniz həm camaat o şəxsi, həm də şəxs özü-özünü sərzəniş edir, qınayır və özünə heç bir şeylə təsəlli verə bilmir. Çünki demək olmaz ki, siz vəfasız olmusunuz və sizi sevənlərə rəğbətiniz yoxdur. Sizin bütün aşiqləriniz qəbul edirlər ki, sizin dostluğunuz və vəfanız onların dostluq və vəfasından çox-çox üstündür. Buna görə də sən onları tərk etdikdə mə`lum olur ki, onlar səhlənkarlıq etmişlər. Onların məhəbbətlərinin azlığı nadanlığın göstəricisidir. Buna görə də sənin tərk etdiyin kəs ən zərərə düşmüş, ziyana uğramış şəxsdir. Onun yeganə təsəllisi yalnız bu ola bilər ki, özünə təskinlik verərək desin:

Gələcəkdə sizə qovuşar və hicran mükafatını alaram. Amma hansı mükafat sənin görüşündən daha qiymətli ola bilər axı?!

Ey Mövlam! Hamımız sənə fəda olaq! Canım fəda olsun bənzəri olmayan uca məqam sahibinə! Canım fəda tayı-bərabəri olmayan şan-şərafət sahibinə! Nə vaxtacan səni axtarım, sərgərdan qalım? Necə və hansı dillə səndən söz açım? Bu çox ağırdır ki, yadlar sənin məmləkətində ağalıq iddiası ilə davamçılarına və hətta yaxınlarına hakimlik etsinlər, onlar da məzlumcasına sənə pənah apararaq kömək diləsinlər, lakin cavab eşitməsinlər. Allaha pənah bu dərdli müsibətlər əlindən: “İnna lillah və inna iləyhi raciun.”! Allaha pənah sənin olmamağından. Qeybinin uzanması nəticəsində tərəfdarlarının, çobansız sürü kimi başsız qalaraq qurdlara yem olmasından Allaha pənah aparırıq!

Ey Sərvərim! Bunlar bizim dərdimiz. Amma sənin bunlara narahat olmağın bizim üçün daha dözülməzdir. Bu bizim qəlbimizi, başımıza gələn bəlalardan daha çox ağrıdır. Ona görə ki, sizin öz tərəfdarlarınıza olan mehribanlığınız, qeyrətiniz və riqqətinizdən xəbərdarıq. Müaviyənin əsgərləri İslam ölkəsi himayəsində yaşayan bir qarının boyunbağını zorla qarət etdikləri zaman: “Əgər bir müsəlman buna dözməyərək ürəyi partlasa, onu qınamaram”− deyə buyuran məgər sizin cəddiniz Əmirəlmö`minin deyildimi?!

Bəs görəsən müsəlman qadınların başına min oyunlar gətirildiyi zaman siz hansı haldasınız?! Allah millətinə kömək olsun!

Mövlam, səni and verirəm Allaha, məxluqatın şərəflisi Məhəmməd-Mustafaya, Əliyyi-Murtəzaya, qadınların seyyidəsinə, mə`sum babalarına, hidayət imamlarına, müharibə şirlərinə, şəhidlər sərvəri Həmzəyə və mələklərlə qoşa pərvaz edənə (Cə`fər Təyyara), bezmişik, başımıza gələn bəlalardan sənə şikayət edirik.

İlahi, zəif qullarına kömək et, ey dərdlilərin pənahı! Onların şadlığını özlərinə qaytar ey mehribanların mehribanı! Zalımların zülmünü, küfr hakimiyyətini və düşmənlərin hiylələrini onlardan uzaqlaşdır. Öz vəlinin zühuruyla onların çətinliklərini tezliklə həll et və zülmlə dolmuş yer üzünü ədalətlə doldur.

İlahi, mö`minlərin gözlərini din sahibinin camalıyla işıqlandır və onların mükafatını artır. Öz əzəmətli, adil hökumətini aşkar et və onun sayəsində haqqı dirçəlt, batili məhv et! Övliyalarına onun sayəsində izzət bəxş et, ucalt və düşmənlərini alçalt! O hökumətlə, seçilmiş insanlarının intiqamını al! Möminlərə verdiyin qələbə vədini və təqvalıların xeyirli aqibətini tezləşdir. Ey ən doğru danışan, ey ən qadir olan!

“’əl-Müraqibat” kitabından
Çevirən: M. Şahmərdanlı