Bakirə qızlarımız vəhhabi caynağında

Mən sizə neçə-neçə azərbaycanlı ailəsinin mənəvi cəhətdən iflic olması faktından yalnız biri haqqında məlumat vermək istəyirəm. Mühəndis Əmiraslan Məhəmmədəli oğlu Dərvişov (Qusar rayonu) 1999-cu ilin mart ayının 26-da qardaşı Əmirhüseyn Məhəmmədəli oğlu Dərvişovu məhkəməyə verir.Həmin məhkəmə ərizəsində Əmiraslan Dərvişov yazır:
“Cənab hakim, mənim qardaşım Əmirhüseyn Məhəmmədəli oğlu Dərvişov 13 yaşlı qızım Gülsənəm Əmiraslan qızı Dərvişovanı 1998-ci ilin noyabr ayında zorlayıb.Hal-hazırda qız hamilədir.İslamda şəriət hökmü ilə zinakarlıq edəni daşqalaq edərlər.Lakin qardaşım azadə gəzir.Mənim qızım isə mənəvi cəhətdən şikəst olub evdə oturub.O, hətta intihar dərəcəsinə çatıb.Biz həkim-ekspertin zorlama ilə əlaqədar verdiyi arayışı şikayət ərizəsi ilə birlikdə lazımi orqanlara təqdim etdik.Amma bu günə qədər şikayətimizə baxılmadı,çünki qardaşım Qusar mollası Hacı Əlimərdanı vasitəçi salıb.Mənim ailəmə ləkə vuran,qızımın namusuna təcavüz edən,məni el-oba arasında namussuz edən qardaşım Əmirhüseyn Məhəmmədəli oğlu Dərvişov molla Hacı Əlimərdana arxalanıb.Ona görə ki, o, 1999-cu ilin fevral ayının 12-də təntənəli surətdə molla Hacı Əlimərdanın başçılıq etdiyi “Əl-Hərəmiyyə” adlı bir vəhhabi təşkilatına üzv seçilib,vəhhabiliyi qəbul edib.Xahiş edirəm cənab hakim,haqsızlığa biganə qalmayasınız...”Nə üçün bunu xatırlatdım,nə üçün bu mənəvi yaralardan birini açıqladım,Ona görə ki,vəhhabiliyin üçüncü nəğməsi elə bu məsələlərdən, bu əxlaqsız işlərdən bəhs edir.Əbdül Vəhhabın ideologiyası öz qardaşı qızı ilə yaşayan,ümumiyyətlə əxlaqsız işlər görən adamları qınamır,əksinə vəhhabiliyin əsas xüsusiyyətlərindən biri də elə bunu sayır.XIX əsrdə yaşayıb yaradan Bağdad ilahiyyatçısı Şeyx Şüa Möhtərəm “Lənətlənmiş vəhhabilik” əsərində yazır: “Vəhhabiliyin cövhəri yoxdur,bu vəhhabiliyi qəbul edənlər qızı ilə,öz ümməti ilə yatıb-duranlardır.İndi bəs necə olsun,Qeyri- --qanuni doğulan bu köpək sürüsü bu gün zərli libas arzusunda olacaqlarsa,sabah,sözsüz, hakimi-mütləq arzusunda olacaqlar”.(bax:” “Lənətlənmiş vəhhabilik” əsəri,1999-cu il ,Tehran nəşriyyatı, səh.216 Ş.Ş. Möhtərəm)
2000-ci ilin iyun ayının 16-da saat 21:15-də RF-nın “OPT” telekanalında dini söhbət verilişində Səudiyyə Ərəbistanının “NİCAT” adlı təşkilatının əməkdaşına auditoriyadan belə bir sual verirlər: “Siz vəhhabilikdə ailə qurmaq,evlənmək məsələlrindən nə deyə bilərsiniz?” Cavab: “Nə danışım ərəblər də bütün müsəlmanlar kimi ailə qururlar”.
Sual: “Mən ərəblərdən demirəm, mən vəhhabilikdən deyirəm,o düzmüdür ki, baba öz nəvəsi ilə ailə qura bilər?”
Cavab: “Ümumiyyətlə,vəhhabilikdə belə evlənmələrə heç bir qadağa yoxdur”.
Bunu şərh etmək istəmirəm,amma xatırladim ki,bir gün vəhhabiliyi qəbul edən 18 yaşlı gənc oğlan bir müddətdən sonra öz nəvəsi ilə ailə qura bilər,yaxud nəvəsinin əlindən tutub dəniz kənarına çıxan bir baba vaxt gələr həmin nəvəsini zorlaya bilər.Bəla bundadır.2002-ci ilin yanvar ayının 19-da Azərbaycandan 14 nəfər 19-20 yaşlı qız Dubaya kurs öyrənmək adı ilə yola düşür.”БИРЖА” qəzeti vasitəsi ilə yığılmış bu qızlar Dubaya “MEHRİ” kommersiya mərkəzində biznes işlərini öyrənməli olacaqlar.Lakin bu qızları qarşılayan Şeyx Möminat adlı birisi həmin qızları elə birinci gün hava limanından “Ziyəddin” məscidinə aparır.Bu qızlara ziyarətdən sonra otaqlar ayrılır.Hadisələrin gedişatından xoşları gəlməyən 4 qız məsciddən çıxıb Dubay səfirliyinə gedirlər.Qalan 10 nəfər isə axşam namazından sonra vəhhabiliyi qəbul edirlər.3-cü nəğməyə görə bakirə qızlar vəhhabi ola bilməzlər.Məhz buna görə şeyx Möminat həmin qızları “Ziyəddin” məscidində növbəyə duran ərəblər arsında bölüşdürür.Ərəb biznesmenləri arasında bölüşdürülən bu qızların sonrakı taleyindən qoy onların valideynləri danışsınlar.2001-ci ilin avqust ayının 4-də(Dubay vaxtı ilə saat 17:15 dəqiqədə) Dubay radiosu “Bakılı qızlar”adlı verilişində azərbaycanlı qızların taleyindən danışarkən onları vəhhabiliyi qəbul etdikləri üçün alqışlayır.2002-ci ilin yanvar ayının məlumatına əsasən həmin qızlardan 6 nəfəri Dubaydan Şeyx Möminatın xüsusi məktubu ilə bakıya gəlir və onlar lazım olan yerlərdə,yəni komitə, idarə və nazirliklərdə dərhal işə qəbul olunurlar.Ayıb yerlərində vəhhabi möhürü gəzdirən bu qızların qarşısında Şeyx Möminat xüsusi vəzifələr qoyur.Belə ki,həmin qızlar Azərbaycan hüdudlarında qızlardan və qadınlardan ibarət vəhhabi qruplarını yaratmalı,onlarla hər cür əlaqələr qurmalıdırlar.Bir qayda olaraq Dubaydan qayıdan qızların əsas işi ancaq bundan ibarətdir.Bunun nə demək olduğunu, çox güman ki, hamımız yaxşı başa düşürük.Ancaq bilin və agah olun ki,bu gün Azərbaycan xalqı əxlaqsız, dinsiz, mənəviyyatsız vəhhabiliyin əhatəsindədir.Bizə qeyrət, güc və birlik lazımdır ki, bu iyrənc dairəni yandıraq və bu dairədən qurtulaq.xalqı isə bu ağlagəlməz bəlalardan xilas edək !