Esselamu Əleykə Ya Mində Rəsulullah

Esselamu Əleykə Ya Gurretil Eyn-i Rəsul

EMPARYALİZMİN QADIN ÜZƏRİNDƏKİ TƏSİRLƏRİ

Qadın və kişi, cəmiyyəti meydana gətirən iki təməl ünsürdür. Fizyolojik quruluş olaraq qadın kişiyə nisbətlə olduqca zəif və gücsüzdür. Normal şərtlər altında, ancaq iki qadının qüvvəti bir kişiyə bərabər ola bilər.

Romantik istiqamətdən isə qadın daha yüklü kişi isə əksinə çox bərkdir.

Bu xüsusiyyətlər səbəbiylə tarix boyunca -universal cəmiyyət xüsusiyyəti olmayan Amazonlar xaricində- qadın; ümumiyyətlə ev baxımı, yemək, ərə xidmət və uşaq təhsili vəzifələrini üstlənmişdir.

Kişinin vəzifələri isə qadına görə daha çox qüvvət və qatılıq istəməkdədir. Müəyyənləri arasında, evin yemək və geyəcək xərclərini qarşılamaq, xarici təsirlərə qarşı ailəni və ailə yuvasını qorumaq, ən əhəmiyyətlisi nəsilin davamı üçün qadına ərlik etməkdir.

İslamiyyət, insan təbiətinin tələb etdiyi bu əmək bölgüsünü qəbul etmiş, nizamlı getməsi üçün bir sıra müeyyideler qoymuşdur.

Avropadakı texniki inqilabı müteakiben bu fitri xüsusiyyəti qəbul etməyərək qadın kişi bərabərliyini irəli sürüb hər ikisinin də bütün işlərini eyni bərabərliklə bacara biləcəyini qarşıya qoyan bir görüş siyasi iqtidarlar tərəfindən qəbul görmüş, dərhal ardından da İslam aləminə sızmağa başlamışdır.

Bu görüş əvvəla bir cəmilə olaraq qadına seçki haqqlarını tanıyır, kişilərlə əlaqə yaradıb dilədiyi nisbətdə birlikdə ola biləcəyini müjdələyərək nəfsini təhrik edir, ardından da meydana gətirdiyi azad qadın anlayışının kölgəsində hiyləgərcə fəaliyyətlərə girişərək qadını hər sahəyə itələyib imperialist məqsədlərinə alət edirdi.

Halbuki qadının iş həyatına atılması gərək qadın, gərək kişi gərəksə cəmiyyətin iqtisadi və ruhi sabitliyi baxımından -təhlükəsi bütün ölçüləriylə ortada- qorxunc bir intihardan fərqsizdir.

İlk ələ alacağımız mövzu, qadının fizyolojik zəiflikləridir. Bu zəiflik səbəbindən qadının çalışması həm bədənində böyük təxribatlara gətirib çıxarar həm də iş həyatını iflicə uğrada bilər.

İş sahələrinin böyük bir hissəsini meydana gətirən və kobud qüvvət tələb edən sahələrdə qadının müvəffəqiyyəti sıfırdır, istisnalar xaricində heç bir qadın kobud qüvvətlə iş etməyə müqtədir ola bilməz. Ən qısa zamanda bədəni və ruhi xəstəliklərə düşərək dünyaya, heç olmasa sağlamlığına vidalaşmaq məcburiyyətində qalar. Modernistlər bu gerçəyi, " O halda qadınlar da özlərin uyğun iş sahələrində işlə/çalışsınlar." sözüylə örtbas etmək istəyərlər. Lakin bu sözə müqabil, bir tərəfdən dolanma imkanlarını daraldıb kənar yandan da qadının hər sahədə işlə/çalışa biləcəyi inancını cəmiyyətə təlqin edərək ən/en yorucu iş sahələrinə çəkənlər də yenə onlardır.

Hakim idarəçi görüşün tətbiq etdiyi bu art niyyətli siyasət nəticəsnin sahibsiz qadınlar və dolana bilməyən ailələrin qadınları iş axtarışa qoyularlar. Özünə uyğun iş sahəsində iş təklif edilmişsə də, ikinci sinif qadınlar özlərinə uyğun işlərin çoxdan gənc və gözəl qadınlar tərəfindən işğal edilmiş olduğunu görərlər. Beləcə bədəni qüvvət tələb edən işlər qarşısında məcburi seçici vəziyyətinə düşərlər. Aclıq və səfaləti seçim edə bilməyəcəklərinə görə tək variantları yaşaya bilmək üçün, sağlamlıqlarını və canlarını, bilvasitə olaraq da namuslarını bazara sürməkdir.

Digər sahələrdə də qadın, fizyolojik zəiflikləri və qadınlıq xüsusiyyətləri səbəbiylə lazımlı müvəffəqiyyəti göstərə bilməz. Məmurluq həyatında da çoxu dəfə, içində olduğu dairədə naxoş hadisələrin meydana gəlməsinə istəyərək və ya istəməyərək meydan verər. Bu kəslərin niyyətlərini və qadının xarakterini çox aşan bir problemdir. Hər nə olursa olsun təbiət olaraq kişinin qadına qarşı maneə törədilə bilməz bir meyli vardır.

Qərblilər cəmiyyətin yetişkinləşməsiylə bu kimi problemlərin hamısıyla ortadan qalxacağını söyləyərək bizi ovutmağa çalışarlar. Lakin onların bizi beləcə ovutmalarına baxmayaraq öz yetişkinləşmiş cəmiyyətlərində (!) hələ ən yüksək dərəcədəki nazirlərinin belə sekretarlarıyla olan əlaqələri nəticəs(n)i doğan skandallar sona çatmamışdır. Yenə çox yaxın bir zamanda Avropalı böyük məmurların sekretarlarını nökərləri kimi istifadə etdiklərindən şikayətlənən də öz üst dərəcədəki səlahiyyətlilərindən biridir. Bu sekretar qızcığazlar, vəzifələrinə olan sədaqətlərini müdirlərinin uşaqlarını qarınlarında daşımaqla isbat etməkdədirlər. Evlərində ərlərinə maaşla birlikdə bir baxan/nazir, bir müdir uşağı təqdim etməkdədirlər.

Bu ailə quruluşuna, cəmiyyət quruluşuna olduğu kimi qadın şəxsiyyətinə də vurulan qorxunc bir zərbədir. Qadına iş sahələrinin açılması ona yaxşılıq olmamış əksinə onu məsuliyyətsiz istifadə edilən orta malı vəziyyətinə gətirmişdir.

Sözlərim bəlkə işlə/çalışan bacılarımızı üzə bilər amma bütün bunlar bizə müasir həyatın yollarını göstərən mədəni Avropalıların həyatlarında hər gün cərəyan edən adi şeylərdir. Eyni vəziyyət köhnədən qalma ata əxlaqının bütün maneə törətmələrinə baxmayaraq cəmiyyətimizdə də sürətlə çoxalmaqdadır.

Görüldüyü kimi qadının işində, normal sərhədlər/məhdudlaşdırar içində bir iş hadisəsnin deyil, qadının qadınlığının sömürülüşü söz mövzusudur. Bu qadınlıq baxımından həqiqətən kədərlənməyə dəyər bir ağrıdır.

Kənar yandan qadının çalışması iş həyatındakı tarazlığı alt-üst edər.

Cəmiyyətdəki iş tutumu daim müəyyən bir nisbətdə sabitdir. Bu da ümumiyyətlə kişi sayına bərabərdir. Bu sahəyə qadınlar da əl atınca işə girən qadın sayın tərəfindən kişi açıqda qalar.

İşə girən qadınlar ümumiyyətlə ailəyə əlavə gəlir möhkəmə sevdasındadırlar. Kişilərin yüzdə yüzə çatan bir əksəriyyəti isə dolanışığı üçün işlə/çalışmaq məcburiyyətindədir.

Görüldüyü kimi qadına iş qapısı açıldığında, bir zümrəyə daha geniş imkanlar möhkəmə uğrunda digər bir zümrə aclığa itələnilməkdədir.

Təhlükənin ən böyüyü bundan sonra başlar. Aç və ya işsiz qalan bir adamın edəcəyi tək şey anarxiyadır.

Necə ki yaşadığımız dövrdə bu tətbiqin ibrət verici bir nəticəs(n)i olaraq, anarxiya bütün nəşr/təzyiqlərə baxmayaraq hər on ildə bir partlaq verməkdən geri qalmamaqdadır.

Terrorizm və anarxiyanın kökləri, anarxistləri tutub həbsə atmaqla və ya öldürməklə kurutulamaz. Bu, malerianı aradan qaldırmaq üçün ağcaqanadları öldürməyə başlatmaq kimi məntiqsiz olaraq bir işdir.

Malerianı önləmək üçün necə ki bataqlığı qurutmaq lazımdırsa, anarxiyanı önləmək və ictimai dincliyi təmin edə bilmək üçün ən təsirli maddi resept, kişilərə iş tapmaq, insanların ciblərini və boş vaxtlarını doldurmaqdır. Mənəvi olaraq isə ruhi və fikiri boşluqlarını doldurub onları təmin etməkdir.

"Cəmiyyətin nüvəs(n)i ailədir." şüarı, modernistlərin elmi işlərindən çıxartdıqlarını öyünə öyünə izah etdikləri cafcaflı bir sözdür. Bəli, onların daha yeni anlaya bildikləri və İslamın əsrlərdir söylədiyi kimi cəmiyyətin təməli ailədir. Ailə fərdləri dinc və quruluşu tutarlı olsa cəmiyyətdə dinc və tutarlı olar.

Ailənin əsası bərabər/yoldaşlar və uşaqlardır.

Ailə qurmanın və bir qadınla həyatı birləşdirmənin şəhvani arzuları təmindən kənar cihanşumul bir əhəmiyyəti vardır. Bu da sabahları yaşayacaq olan yeni nəsilin dünyaya gətirilməsi, öyrədilməsi və yetişdirilməsidir.

Uşağın dünyaya gəlməsində qadın və kişi bərabər rol oynayarlar. Uşaq dünyaya gəldikdən sonra isə kişiyə onun ehtiyaclarını qarşılamaq, qadına da öyrətmək və böyütmək vəzifələri düşər. İşlə/çalışan qadın isə bir çox istiqamətlərdən bu vəzifəs(n)i yerinə gətirə bilməz.

Əvvəlcə uşağı, ana südündən məhrum buraxar. Ana südü, yeri heç bir qidan maddəsi tərəfindən doldurulamayacak mühüm bir qidadır. Yeni doğan bir uşağı ana südündən məhrum buraxmaq qədər böyük bir səhv düşünülə bilməz. Belə bir uşağın bədəni və ruhi quruluşunda yeri doldurulamaz boşluqlar meydana çıxar.

İkinci olaraq onun təhsil və tərbiyəsiylə də məşğul ola bilməz. Təbii/tabe olaraq xidmətçilərə və ya körpələr evləriyə təslim etmək məcburiyyətində qalacaq. Uşaq, məqsədi yalnız pul qazanmaq və dolanışığını təmin etmək üçün bu işi seçən və uşağa bir əşyadan kənar heç bir dəyər verməyən baxıcıların əlində bədənlə və ruhən əldən salılacaq.

Ana sevgisindən və himayəsindən məhrum uşaqlar ümumiyyətlə pısırıklaşır, kölələşər və insani bir çox duyğularını; ciddilik, namus kimi xüsusiyyətlərini itirərlər.

Bu baxımın ailə büdcəsində meydana gətirdiyi ziyan isə heç də kiçik hesab edilməyəcək qədər böyükdür. Çoxu dəfə, axşama qədər işlə/çalışmaq məcburiyyətində qalan qadın ay sonunda qazandığı pulun böyük bir qisimini baxıcıya yatırdar, işinin məqsədi ortadan qalxar və ailə çöküntüsü başlar.

Üçüncü və ən mühüm üzürlü, uşağın ana şəfqətindən məhrum qalmasıdır. Uşağını axşam yatdıqdan sonra, səhər də oyanmadan əvvəl görər. Bəzən oyanıqkən görsə belə bu görüşmələri ehtiyacların ən sıx olduğu saatlara rast gələcəyi üçün bir-birləriylə maraqlanmaları mümkün olmaz. Qadın, uşağının gün boyu nələr etdiyindən xəbərsizdir. Uşaq isə anaya, özünün dünyaya gəlməsinə səbəb olan bir canlıdan kənar hər hansı bir yaxınlıq duy/eşitməz. Yəni ana övlad əlaqəsi matlaşar.

Bunun nəticəs(n)i cəmiyyətdə sevgi və ağrıma duyğularından məhrum daş ürəkli, zalım ruhlu, qorxunc insan tipləri çoxalar. Və cəmiyyətin qədəri bu daş ürəkli insanların əlinə keçdiyində, o cəmiyyətdən bir xeyr gözləmək səhvdir.

Bu xeyrdən fəzilətləri nəzərdə tutmuruq. Yalnız klassik haqqların verilməsini, insanların açıq-aşkar zülmə uğradılmamasını izah etmək istəyirik.

Qadın işlə/çalışdığında ailədə kişi qadın arasında da rol qarışıqlığı meydana gəlir.

Cəmiyyətdə əmək bölgüsünün meydana gəlməsi, insanların kiminin emalatçı, kiminin satıcı kiminin xidmət edici olmasının səbəbi də bu ruhi və iqtisadi anarxiyanı önləmək üçündür. Qadının da iş həyatına atılmasıyla ailədəki əmək bölgüsü tamamilə ortadan qalxar və insanlıq primitiv çağlarda olduğu kimi tək başına qalmaq və öz-özünə çata bilmək məcburiyyətində buraxılar. Bu primitiv bir baş quruluşunun məhsuludur. Qadının işini cafcaflı sözlərlə bir zərurət kimi göstərməyə çalışan modernistlər əslində başları əsrlərin gerisində qalmış daş dövrü insanlarından çox fərqli bir düşüncəyə sahib deyildirlər.

Halbuki qadın evində dayansa, dinc qalaraq ev işlərini görsə ərinin xidmətini, uşaqlarının baxımını və təhsilini etsə ruhi bütünlüyünü qorumuş, həm səhhətim mühafizə etmiş, həm ərini məmnun və xoşbəxt etmiş, həm də uşaqlarını ideal bir şəkildə böyüdüb öyrətmiş olacaq.

Təkrar təkrar söyləyirik, qadının iş həyatına sürtülməsinin səbəbi nə onu azad etmək nə də ərinin iqtisadi sultasından qurtarmaqdır. Bir işin yeganə səbəbi vardır. O da imperialistlərin qadını daha rahat istismar edə bilmə və bədənindən sərhədsiz olaraq faydalana bilmə arzuları!

Bunun belə olduğunu böyük kiçik bütün işə götürənlər də bilər. Lakin heç biri özlərin comərdcə bədənini təqdim edən gənc memurelerinden, sekretarlarından daha açıqcası nökərlərindən imtina etmək istəməzlər.

Bunların içində qeyr-ı müslimlər olduğu kimi müsəlman olduğunu söyləməkdən bir an belə geri dayanmayan pozğunlar da vardır.

Halbuki qadının, daha doğrusu dolanışıq çətinliyi çəkən ailələrin daha dəyişik yollarla yan gəlir təmin etmələri daim mümkündür.

Ölkəmiz böyük nisbətdə əkinçilik və heyvandarlıq ölkəsidir. Qapısının qarşısında kiçik bir bağçasında kiçik də olsa bir inək bəsləyən, kiçik də olsa bir bağça əkən qadın ailəsinin bütün ehtiyaclarını qarşılaya bilər.

Yenə evin içində müxtəlif əl sənətləriylə məşğul olan, xalça toxuyan, kilim hörən, elişi edən, paltar tikan qadınlar vardır. Bunlar nümunə alına bilər.

Yenə müxtəlif iş sahələrində işçinin iş yerinə gəlmədən edə biləcəyi bir çox işlər vardır. Ki bu sadə işlər çoxu dəfə işin böyük bir hissəsini təşkil edərlər. Bu işlərin evlərdə edilməsi həm qadını evindən ayırmadan dolandırması, həm bu işlərin atelyelərdən çəkilməsiylə iş sahələrinin gənişləməsi həm də kirayəsiz bir yerə sövq edilməsi səbəbiylə çox istiqamətli bir fayda verər.

Əlindən iş gələn və həqiqətən yalnız dolanmaq üçün işi istəyən, şəhvani artniyetleri olmayan bir qadın evində heç bir zaman boş qalmaz. Mütləq gəlir gətirəcək bir sıra işlər tapar. Evin maddi çətinliklərini aradan qaldırdığı kimi artıqdan maddi rifah təmin edər.

Sənaye şəhərlərində (İstanbul, Ankara, İzmir) və bəzi əl sənətlərinin irəli getdiyi Ege ellərində və heyvandarlığın məşhur olduğu cənub və şərq Anadolu bölgələrində bir çox evin atelye kimi işlə/çalışdığı görülər.

İşdə bu qadınlar da işlə/çalışarlar və pul qazanarlar. Lakin evlərindən çıxmazlar, əxlaqlarını və namuslarını fəda etməzlər. Uşaqlarını səfil buraxmazlar, ərlərini laqeyd yanaşmazlar.

Əsasında bizim cəmiyyətimizdə qadınların mütləq də kişilərin arasına qarışaraq işini məcburi edən bir şey yoxdur. Qadınımızın evində edəcəyi işlər sayıla bilməyəcək qədər çoxdur.

Qadınımızı iş sahələrinə çəkən imperialistlər yenə də ona asan asan əlindəki bu pulu yemə və ya xeyirli bir işə xərcləmə imkanı verməzlər. Cəmiyyətə yaydıqları evə küçəyə çıxan bir qadın üçün sanki imtina edilməz olaraq təlqin etdikləri bəzək, makiyaj və sükseli geyim kuşam vərdişləriylə onu böyük bir xərcləmə içinə soxarlar.

Nəticədə elə bir an gəlir ki qadının al/götürdüyü pul daha evə gəlmədən tükənər. Bu vəziyyətdə qadın bir az daha pul qazana bilmək üçün bəzi şeylərini fəda etmək məcburiyyətində qalar. Həm iş yoldaşlarını təmin edən həm də ailəsini razı ədəbilənlər cəmiyyət içində yaşar xərclər. Amma bunu bacara bilməyən və yoldaşları arasındakı ovçuların əlinə düşənləri bir çoxu həyat qadını olaraq umumhanelere süründürülərlər. Umumhane müdirlərinin ən mühüm qaynaqlarından biri də işlə/çalışan lakin bəzək əşyalarına pul yetişdirə bilməyən gənc qız və qadınlardır.

Bunlar tamamilə iyrənc mənzərələrdir.

Cəmiyyətimizi qərbə adaptasiya etməyə başladığımız iyirminci əsr başından etibarən üzərimizə yığılan bəla buludlarıdır.

Bu hissəs(n)i bitirərkən son olaraq müsəlman qardaşlarımıza bunları söyləmək istəyərik:

İslamın bir sıra prinsipləri vardır ki bunları öyrəndiyimizdə bu problem özbaşına həll edilər. Yenə müsəlmanlar özlərini bu prinsiplərin sərhədlərinə uydurmaq məcburiyyətindədirlər.

Birinci olaraq İslam, zina yollarından biri olan qadın kişi birliyini qətiyyətlə qadağan edər. Əgər qadının çalışması məcburidirsə kişilərin ol/tapılmadığı bir yerdə işlə/çalışa bilər. Bir müsəlman qadınının kişilər arasında hələ hələ İslami geyimdən tavizlər verərək çalışması tamamilə islama zidddir.

İkinci olaraq, islam, ailədə kişis(n)i qadının ehtiyaclarını qarşılamaqla öhdəçilikli tutmuşdur. Qadının pul qazanma barəsində hər hansı bir məsuliyyəti yoxdur. Evlənmə axdı edilərkən kişinin onu qəbul etməsi bir cür onun bütün maddi xərclərini qarşılamağa razı olduğu mənasını verər. Qadının ərinin gətirdiyi pulla həyatını davam etdirməsi onun üçün bir zillət və ya alçalış deyil Öz malı dərəcəsindəki haqqını al/götürməsidir. Əgər kişi xanımının maddi ehtiyaclarını qarşılaya bilmirsə qadına ayrılma haqqı doğular. Yox, əgər iki tərəf də ailənin davamını istəyirlərsə onların dolanışığını üstlənmək, heç olmasa kişiyə bir iş sahəsi tapmaq dövlətin vəzifəsidir. Zatən dövlət İslamın özünə xas vergi toplama və dağıt/paylama üsulunu tətbiq etdiyi zaman İslam cəmiyyətində heç bir ailənin aç qalması mümkün deyil.

İslam anlayışına görə qadının vəzifəsi ailənin maliyyə xərclərini qarşılamaq deyil, evdar qadın, ərinin xanımı və uşaqlarının anası olmasıdır. Digər vəzifələr ikinci dərəcədədir. Qadın ailəsini mühafizə etməklə cəmiyyətin təməl daşını möhkəm tutmuş olacaq, ərini xoşbəxt etməklə cəmiyyət dincliyinə birbaşa olaraq təsir edəcək, uşağını nizamlı bir şəkildə yetişdirib öyrətdiyində gələcək üçün xeyirli təməllər atmış olacaq.

Bu böyük vəzifələrin və nəticədə qazanılan faydaların yanında cəmiyyət içində iş həyatına atılması nəticəsnin əldə edəcəyi faydalar olduqca cücə qalarlar.

Bir müsəlman hətta ağlı başında normal bir insan belə seçim əsnasında tərəddüd etmədən doğru olanı tanıya biləcək.

eFəridə DƏMİR(Türkiyə)

24: 15

14. 10.2007